Społeczna odpowiedzialność przedsiębiorstw w relacjach z dostawcami

Biznes odpowiedzialny społecznie

W pytaniach o uczciwość i profesjonalizm postępowania w biznesie zagadnienia społeczne siłą rzeczy muszą mieć priorytet, podobnie jak pytania o przeciwdziałanie korupcji i generalne przestrzeganie litery prawa. Nawet kilkuosobowa firma może postępować mniej lub bardziej fair-play, chociażby wobec swoich pracowników i w ten sposób zdecydowanie negatywnie wpływać na jakość ich życia. Skala możliwych nieprawidłowości rośnie wraz z wielkością firmy. Mówimy tu bowiem o tak fundamentalnych kwestiach jak godne traktowanie osób w miejscu pracy czy też świadoma analiza wpływu naszych działań na jakość życia najbliższego otoczenia. Pytamy nie o dodatkową działalność charytatywną biznesu, lecz o skutki codziennego funkcjonowania firmy dla osób, na które ona wpływa.

To wszystko powinno być oceniane przede wszystkim w kontekście ochrony bądź mniej lub bardziej świadomego naruszania przez firmy praw człowieka. Pierwszym krokiem każdego przedsiębiorcy powinno być zatem zrozumienie, czym konkretnie są prawa człowieka i jaki mogą mieć one związek z jego firmą.

Istnieją trzy generacje praw człowieka

I generacja praw człowieka: prawo do życia, bierne i czynne prawo wyborcze, do zrzeszania się, do wyrażania swoich opinii, skarg na organy państwa, do udziału w życiu publicznym, do wolności osobistej, do wolności wyznania, do wolności sumienia, do wolności myśli, do wolności wyrażania poglądów, do wolności od tortur, równości każdego wobec prawa, do osobowości prawnej, do rzetelnego procesu sądowego, do tajemnicy korespondencji, do swobodnego przemieszczania się.

II generacja praw człowieka: prawo do pracy, wynagrodzenia, świadczeń socjalnych, ubezpieczeń zdrowotnych, wypoczynku, ochrony zdrowia, edukacji, uczestnictwa w życiu kulturalnym.

III generacja praw człowieka: prawo do pokoju, do wolnego życia, demokracji, pomocy humanitarnej, do własnej tożsamości, praw etnicznych, w tym religijnych, do zdrowego środowiska naturalnego.

Jeżeli szukasz więcej sprawdzonych informacji o prawach człowieka w biznesie, znajdziesz je m.in. w raporcie UN Global Compact z grudnia 2024 roku „Biznes i prawa człowieka 2024”.

Decydując się na potwierdzenie swoim klientom biznesowym zgodności z podstawowymi międzynarodowymi zasadami ochrony praw człowieka, warto w pierwszej kolejności poznać zapisy Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka uchwalonej w 1948.

Czy wiesz które z jej artykułów odnoszą się bezpośrednio do kwestii pracy?  Są to m.in. poniższe trzy Artykuły tego dokumentu:

Powszechna Deklaracja Praw Człowieka

Artykuł 23 

1. Każdy człowiek ma prawo do pracy, do swobodnego wyboru pracy, do odpowiednich i zadowalających warunków pracy oraz do ochrony przed bezrobociem.
2. Każdy człowiek, bez względu na jakiekolwiek różnice, ma prawo do równej płacy za równą pracę.
3. Każdy pracujący ma prawo do odpowiedniego i zadowalającego wynagrodzenia, zapewniającego jemu i jego rodzinie egzystencję odpowiadającą godności ludzkiej i uzupełnianego w razie potrzeby innymi środkami pomocy społecznej.
4. Każdy człowiek ma prawo do tworzenia związków zawodowych i do przystępowania do związków zawodowych dla ochrony swych interesów.

Artykuł 24 

1. Każdy człowiek ma prawo do urlopu i wypoczynku, włączając w to rozsądne ograniczenie godzin pracy i okresowe płatne urlopy.

Artykuł 25 

1. Każdy człowiek ma prawo do stopy życiowej zapewniającej zdrowie i dobrobyt jego i jego rodziny, włączając w to wyżywienie, odzież, mieszkanie, opiekę lekarską i konieczne świadczenia socjalne, oraz prawo do ubezpieczenia na wypadek bezrobocia, choroby, niezdolności do pracy, wdowieństwa, starości lub utraty środków do życia w inny sposób od niego niezależny.

Czego Możemy się spodziewaź od klienta biznesowego – dzialania CSR

W ramach badań ankietowych, platform oceny i audytów dostawców, dostawca dużych firm może być pytany o trzy główne typy informacji:

1. o jasne i zrozumiałe dla wszystkich zasady CSR dotyczące tematów obszaru społecznego (ciężko tą jasność zapewnić nie mając pewnych zasad postępowania spisanych, dlatego jesteśmy pytani o dokumenty takie jak kodeksy czy polityki);
2. o to, czy mamy określone cele dotyczące zagadnień społecznych, (np. czy naszym celem jest, aby 100% naszych pracowników minimum raz na 2 lata przechodziło szkolenia przypominające zasady przeciwdziałania mobbingowi i dyskryminacji lub czy planujemy aby coraz większy procent naszych kluczowych dostawców spełniał bardziej szczegółowe wytyczne dotyczące ochrony praw człowieka w biznesie i umiał to udowodnić);
3. o dane liczbowe lub opisy konkretnych praktyk przez nas wdrożonych, które dotyczą spraw wpływu naszego biznesu na jakość życia ludzi (np. o poziom wypadkowości, o % pracowników objętych badaniem opinii lub o to w jaki sposób przypominamy naszym pracownikom o zasadach zgłaszania i rozpatrywania sytuacji niezgodnych z naszym kodeksem postępowania).

Do często pojawiających się zagadnień w kodeksach postępowania dla dostawców czy też w dodatkowych kwestionariuszach z pytaniami do dostawców, należą:

• Dialog z interesariuszami i uwzględnianie ich opinii (interesariuszem jest każdy, kto wpływa na Twoją firmę i na kogo wpływa Twoja firma). W tego typu pytaniach chodzi o ocenę, czy dostawca w ogóle bierze pod uwagę opinie osób, na które wpływa, w szczególności opinie swoich pracowników i najbliższego sąsiedztwa. Im większą firmą jesteśmy, tym bardziej powinniśmy usystematyzować nasze podejście np. do badania opinii naszych pracowników czy też do zapewniania kanałów kontaktu naszemu otoczeniu. Powinniśmy też zadbać o możliwość zgłaszania nam wszelkich nieprawidłowości czy obaw wobec naszych działań. Metody powinny być oczywiście spójne ze skalą naszej działalności.
• Zarządzanie BHP – zapewnianie bezpieczeństwa pracownikom, ale również osobom zatrudnionym przez dostawców, wykonujących pracę na naszym terenie oraz naszym podwykonawcom.
• Zarządzanie miejscem pracy/zasobami ludzkimi – podejście m.in. do takich kwestii, jak zasady zatrudniania czy rozwój i szkolenia pracowników.
• Przeciwdziałanie łamaniu praw człowieka w miejscu pracy i w całym łańcuchu dostaw – pytania o to czy nasi pracownicy wiedzą czym są prawa człowieka w miejscu pracy, czy informujemy ich o naszych zasadach związanych z ochroną praw człowieka oraz czy wiemy cokolwiek o zgodności naszych dostawców z zasadą szanowania praw człowieka.
• Podejście do zagadnienia różnorodności i przeciwdziałaniu dyskryminacji – w naszym miejscu pracy, ale również, jeżeli oferujemy usługi lub produkty klientom indywidualnym, w dbaniu o niedyskryminowanie w naszej działalności naszych klientów (np. osób z niepełnosprawnościami).
• Relacje z klientami, w tym zarządzanie jakością oferowanych im usług i produktów, polityki reklamacyjne, pozyskiwanie opinii klientów o działalności firmy i ich uwzględnianie – w ten sposób również znacząco wpływamy na jakość życia ludzi. Bycie fair-play w świadczeniu usług i oferowaniu niezawodnych produktów to fundamentalny wymiar odpowiedzialności biznesu.
• Relacje z dostawcami – m.in. włączanie kwestii społecznych (zwłaszcza pracowniczych) w proces doboru dostawców, a także pytania o nasze własne praktyki wobec dostawców takie jak przeciwdziałanie korupcji i wszelkim nieprawidłowościom w relacjach z dostawcami czy też terminowość regulowania przez nas płatności dla dostawców.
• Nasz wpływ na rozwój społeczności lokalnej, której jesteśmy częścią i sąsiadami – czy i jak oceniamy nasz wpływ na życie naszego otoczenia, czy mamy określone metody sprawdzania jak nasz wpływ oceniają sami mieszkańcy naszego regionu. Dodatkowo możemy być pytani o zasady i metody udzielania wsparcia finansowego, rzeczowego i kompetencyjnego przez firmę organizacjom społecznym i/lub członkom lokalnych społeczności.
• Raportowanie swojego podejścia do zagadnień społecznych – czy raportujemy dane tego dotyczące, czy informujemy np. na naszych stronach www lub w raportach o swoich celach, politykach i wynikach w tym zakresie.

Przykłady CSR z Kodeksów – ogólne zapisu dotyczące przestrzegania praw człowieka w miejscu pracy

Arctic Paper: Oczekuje się, że dostawcy i strony trzecie podpiszą „Deklarację dostawców i stron trzecich dotyczącą akceptacji i zgodności z Kodeksem Postępowania Grupy Arctic Paper“. Przestrzegamy zasad inicjatywy ONZ Global Compact, wspieramy Wytyczne OECD dla przedsiębiorstw wielonarodowych i stosujemy Wytyczne ONZ dotyczące biznesu i praw człowieka w naszej pracy, aby zidentyfikować i zrekompensować wszelki negatywny wpływ na ludzi, który wynika bezpośrednio lub pośrednio z działalności Grupy. Grupa Arctic Paper nie toleruje pracy dzieci i pracy przymusowej. Ponadto wszelkie formy przemocy, wykorzystywania seksualnego wbrew woli osoby i/lub za pieniądze, podczas podróży służbowych lub reprezentowania firmy, nie są tolerowane. (…)  zjawisko mobbingu jest niedopuszczalne i całkowicie zabronione (…).

Grupa RABEN: Chcemy współpracować z dostawcami, dla których postawa fair, etyka, odpowiedzialność i uczciwość leżą u podstaw codziennej praktyki w biznesie. Uważamy bowiem, że w XXI wieku nie ma i nie może być przyzwolenia na działania określane mianem nieetycznych. (…) Dostawcy Grupy Raben gwarantują, że warunki pracy, w szczególności płace, czas pracy i świadczenia dodatkowe za standardowy tydzień pracy spełniają wymogi krajowych norm prawnych, branżowych oraz przepisów i uregulowań międzynarodowych, zależnie od tego, które z nich mają zastosowanie. Każdy pracownik dostawcy otrzymuje warunki zatrudnienia, w tym prawa i obowiązki, a także godziny pracy, zasady dotyczące wynagrodzenia, płatności i rozliczeń, na piśmie, w zrozumiałej formie przed rozpoczęciem zatrudnienia lub zmianą stanowiska pracy oraz regularnie zgodnie z lokalnymi wymogami prawnymi. (..) Dostawcy Grupy Raben nie wymagają od swoich pracowników i współpracowników składania depozytów ani deponowania dokumentów, a pracownicy i współpracownicy mają prawo do zakończenia zatrudnienia po stosownym okresie wypowiedzenia, regulowanym przez przepisy i lokalne prawo.

Grupa Schwarz: Zawarte w nim (tj. kodeksie) zasady określają minimalne standardy naszych relacji biznesowych. (…) Partner biznesowy zobowiązany jest do zapewnienia równego traktowania i równych szans swoim pracownikom oraz do powstrzymania się od jakichkolwiek form dyskryminacji. Dotyczy to stosunku pracy, w szczególności zatrudnienia, szkolenia, dalszego doskonalenia zawodowego, wynagrodzenia, awansu, rozwiązania stosunku pracy, przejścia na emeryturę i środków dyscyplinarnych. Partner biznesowy dba o to, aby w miejscu pracy nie dochodziło do wrogiego bądź nieludzkiego traktowania, w szczególności molestowania seksualnego, kar cielesnych, przymusu psychicznego, fizycznego czy też werbalnego znieważenia pracowników. Pracownikom nie wolno również grozić takim zachowaniem (…).

Stena Recycling: Uczciwe praktyki pracy: Partnerzy Biznesowi muszą zawsze spełniać przynajmniej minimalne normy prawne i branżowe dotyczące praw pracowniczych i płac w każdym kraju, w którym prowadzą działalność. Obejmuje to przepisy i standardy dotyczące uczciwych wynagrodzeń i świadczeń, godzin pracy, rocznych, chorobowych czy rodzicielskich urlopów oraz wolności związkowej i prawa do układów zbiorowych.

Grupa Veolia: Wynagrodzenia i korzyści socjalne: Dostawcy muszą zapewnić, że wynagrodzenie, jakie wypłacają swoim pracownikom, jest w pełni zgodne z obowiązującymi przepisami dotyczącymi płac (płaca minimalna, nadgodziny itp.). W przypadku, gdy przepisy ustawowe i wykonawcze nie określają minimalnego wynagrodzenia, dostawcy muszą wypłacać swoim pracownikom co najmniej wynagrodzenie odpowiadające rynkowym stawkom płac na danym stanowisku.

Jeżeli biznes nie przeciwdziała poniższym zjawiskom, może być posądzony o akceptowanie praktyk łamania praw człowieka – przykłady realizacji działań CSR

• Niedbanie o bezpieczeństwo stanowisk pracy i zdrowie pracowników, zanieczyszczanie środowiska i ryzykowanie w ten sposób zdrowia pracowników oraz lokalnych społeczności.
• Dyskryminowanie w procesie rekrutacji kandydatów ze względu np. na ich płeć, wiek, narodowość lub inne cechy osób nie związane z ich kompetencjami, doświadczeniem, wykształceniem i umiejętnościami.
• Zakładanie, że w firmie nie będą zatrudniane osoby z niepełnosprawnościami (temat do rozważenia, zwłaszcza gdy jesteśmy dużą firmą, znaczącym pracodawcą w kraju lub regionie) i niepodejmowanie żadnych wysiłków w celu dostosowania swojej firmy do ich potrzeb.
• Unikanie zobowiązań wobec pracowników wynikających z charakteru relacji pracownik – pracodawca, np. niezapewnienie godnego wynagrodzenia, nierozliczania nadgodzin, niezapewniania prawa do wypoczynku.
• Dyskryminowanie pewnych grupy pracowników (np. kobiety, osób o danej narodowości, osób starszych) w projektach rozwoju pracowników i procesach przyznawania awansów.
• Niedbanie o dostępność usług/produktów dla osób niepełnosprawnych (np. usług bankowych, hotelowych, restauracyjnych itp.), niedostosowywanie swoich lokalizacji ani obsługi klienta do potrzeb osób niepełnosprawnych.
• Nieuwzględnianie w żaden sposób lub w sposób niewystarczający kwestii ochrony praw człowieka w praktykach jej dostawców.

Przykłady społecznej odpowiedzialności w kodeksach – zasada dotycząca relacji z lokalnymi społecznościami, której przestrzegania wymaga się od dostawców

InPost: Działania podejmowane przez naszych Partnerów również muszą uwzględniać potrzeby i interesy społeczności oraz respektować ich kulturę i tradycje. Jest dla nas priorytetowe, by nasi Partnerzy oraz ich współpracownicy, realizując usługi na rzecz InPost, prezentowali prospołeczne postawy, a w ewentualnych sytuacjach konfliktowych wykazywali się koncyliacyjnym podejściem i nienaganną kulturą osobistą.

GAZ SYSTEM: Budowanie dobrych relacji ze społecznościami lokalnymi jest kluczowe dla powodzenia projektów inwestycyjnych oraz dobrego wizerunku GAZ-SYSTEM S.A. GAZ-SYSTEM S.A. wspólnie ze swoimi Dostawcami współpracuje z przedstawicielami społeczności lokalnych w oparciu o dialog i wzajemny szacunek.

ORLEN: Dostawca opiera swoje codzienne działania na etycznych i odpowiedzialnych postawach wobec interesariuszy, w tym m.in. pracowników, klientów, partnerów biznesowych i lokalnych społeczności.

Co może zrobić duża i średnia firma w obszarze społecznej odpowiedzialności biznesu?

1. Dokonać mapowania interesariuszy i wdrożenia procesu dialogu z nimi (np. korzystając z bezpłatnie dostępnych standardów dialogu z interesariuszami AA1000), m.in. poprzez organizację sesji dialogowych, paneli interesariuszy, badań percepcji interesariuszy metodą ankiet i wywiadów.
2. Dokonać analizy swoich wpływów na jakość życia i interesy społeczne i swoich interesariuszy, zmapować kluczowe wpływy i ryzyka związane z tym aspektem funkcjonowania firmy – proces ten omawia krok po kroku np. unijny standard raportowania ESRS.
3. Przeanalizować swój łańcuch dostaw pod tym kątem, określić jakie grupy dostawców powinny być oceniane pod kątem kwestii społecznych (w tym praw człowieka) w pierwszej kolejności i/lub dokładniej niż grupy dostawców mniej istotnych. Firmy powinny wziąć tu pod uwagę zarówno siłę wpływu na jej dostawców (czas współpracy, wielkość zamówień) ale również cech tych dostawców takich jak ich wielkość, sektor czy region geograficzny działania.
4. Określić i wdrożyć polityki dotyczące kwestii społecznych w naszej własnej działalności oraz w relacjach z dostawcami – m.in. politykę przeciwdziałania łamaniu praw człowieka, politykę różnorodności, politykę zaangażowania społecznego – lub włączyć te kwestie w inne funkcjonujące w firmie polityki i dokumenty o charakterze strategicznym.
5. Dostosować swoją politykę włączania kwestii społecznych w politykę zakupową do charakteru naszego łańcucha dostaw. Uwzględnić różnice takie jak wielkość dostawców i inne ich kluczowe cechy w zakresie i skali informacji od dostawców oczekiwanych. Pytania powinny być formułowane tak, aby miały odniesienie do realnej sytuacji firm małych i dużych i dawały możliwość udzielenia odpowiedzi adekwatnych do skali wpływu oraz możliwości realnych działań tych firm.
6. Włączyć mierzalne i określone w czasie cele z zakresu wpływu społecznego w kompleksową strategię społecznej odpowiedzialności biznesu firmy lub inny dokument o charakterze strategicznym.
7. Określić procedury i metody zgłaszania, przez pracowników i innych interesariuszy, oraz rozpatrywania nieprawidłowości lub wątpliwości dotyczących kwestii społecznych.
8. Wdrażać uznane normy i certyfikaty, szczególnie w zakresie BHP (system zarządzania bezpieczeństwem i higieną pracy PN-N 18001 lub OHSAS 18001 lub 45001) lub łączące tematykę BHP, warunków pracy i praw człowieka jak SA8000.
9. Monitorować poziom wdrożenia celów i polityk oraz wprowadzić proces raportowania danych z tego zakresu poprzez raporty niefinansowe (raporty zintegrowane, odrębne raporty odpowiedzialnego biznesu i zrównoważonego rozwoju).

Co może zrobić mała firma w obszarze społecznej odpowiedzialności biznesu?

1. Określić i zapisać, na kogo wpływa firma i kto na nią wpływa (dokonać tzw. mapowania interesariuszy). Perspektywa interesariuszy jest też ujęta w najnowszych wersjach norm ISO, m.in. ISO 9001 i ISO 14001 (tzw. zainteresowane strony).
2. Przeanalizować i zapisać, którzy interesariusze są najsilniej związani z firmą oraz w związku z tym w jaki sposób firma się z nimi kontaktuje, a w szczególności w jaki sposób pozyskuje od nich opinie na swój temat (zwłaszcza jak są sprawdzane opinie pracowników i czy jesteśmy w jakimkolwiek kontakcie z najbliższą nam społecznością lokalną).
3. Przeanalizować i spisać, np. w naszej ogólnej polityce odpowiedzialnego biznesu lub generalnym kodeksie postępowania firmy:

• w jaki sposób firma wpływa na jakość życia społecznego (m.in. poprzez zasady zatrudniania i BHP, politykę zatrudniania i przeciwdziałania nieprawidłowościom w miejscu pracy, jakość i bezpieczeństwo produktów, standardy obsługi klientów, działania społeczne itp.), jakie kwestie są w tym obszarze najistotniejsze;
• w jaki sposób firma dba o przeciwdziałanie łamaniu praw człowieka – co to praktycznie oznacza w miejscu pracy, a co w innych obszarach naszej działalności. Deklaracja dbałości o te kwestie i związane z nią zasady firmy, w tym zasady dotyczące różnorodności w miejscu pracy, mogą zostać również włączone w szerszą politykę HR.

4. Ustalić ścieżki zgłaszania i rozpatrywania nieprawidłowości lub wątpliwości dotyczących kwestii społecznych.
5. Systematycznie (np. raz na rok) dokonywać przeglądu poziomu realizacji swojego podejścia do kwestii społecznych, w tym działań edukujących w zrozumiały dla pracowników sposób w omawianym zakresie.

Pytamy, dowiadujemy się –  i co dalej? Przykłady dobrych działań CSR

Zasady etycznego postępowania wymagane od dostawców są coraz częściej komunikowane na stronach internetowych firm, jednak nadal do rzadkości należy informowanie o przyjętych ścieżkach postępowania w sytuacji zgłoszenia a następnie potwierdzenia niezgodności dostawcy z przyjętymi zasadami. Wymaganie deklaracji zgodności z kodeksem czy też zadawanie dostawcom dodatkowych pytań ankietowych o kwestie zarządzania ich wpływem na jakość życia ludzi nie jest celem samym w sobie. Szczególnie duże firmy powinny informować na co i w jaki sposób wpływają oceniane kwestie. Czy są praktyki bądź wyniki, bez których firma nie może w ogóle brać udział w przetargach? Czy są kwestie, za których pozytywną ocenę dostawca dostaje większą punktację w ocenie przez klienta, niż za inne? Jaki % oceny dostawcy zależy od kwestii społecznych o które są pytani potencjalni dostawcy?  Co się dzieje, kiedy okazuje się, że u dostawcy ma miejsce jakaś nieprawidłowość?

Przykłady działań firm – zapisy na ten temat w treści Kodeksu dla dostawców:

GRUPA RABEN: Dostawcy Grupy Raben oświadczają, że rozumieją, iż naruszenie któregokolwiek z umownych zapisów uprawnia Grupę Raben do żądania wyjaśnień w terminie 7 dni, licząc od daty stwierdzenia naruszenia. 

Dostawcy Grupy Raben oświadczają, że mają świadomość, iż w przypadku uzasadnionego stwierdzenia rażącego naruszenia, któregokolwiek z zapisów Kodeksu mogą podlegać:

• wykluczeniu z toczących się postepowań przetargowych na okres 2 lat,
• wykluczeniu z postępowań przetargowych na okres 2 lat,
• rozwiązaniu umowy. 

HP: Przygotowywany jest szczegółowy raport audytu, który podsumowuje zebrane informacje, wskazuje rozbieżności względem wytycznych Kodeksu i przedstawia rekomendowane działania korygujące. Protokół audytu kategoryzuje wnioski w oparciu o:

• Ich typy, bazujące na poziomie ważności (ryzyka) oraz zakresie (liczba osób, których może to dotyczyć).
• Typy wniosków mogą odwoływać się do ryzyka niezgodności (mniejszego, większego lub priorytetowego). Dla wszystkich większych i priorytetowych zagrożeń niezgodności wymagane jest opracowanie planów działań korygujących wraz z ramami czasowymi, w jakich powinny one zostać zrealizowane. Zależnie od natury i poziomu ważności wniosków jedną z części procesu jest ustalenie, czy zidentyfikowano osoby poszkodowane oraz czy doszło do negatywnego wpływu na prawa człowieka. 

Przygotowywany jest szczegółowy raport audytu, który podsumowuje zebrane informacje, wskazuje rozbieżności względem wytycznych Kodeksu i przedstawia rekomendowane działania korygujące. Protokół audytu kategoryzuje wnioski w oparciu o:

• Ich typy, bazujące na poziomie ważności (ryzyka) oraz zakresie (liczba osób, których może to dotyczyć).
• Typy wniosków mogą odwoływać się do ryzyka niezgodności (mniejszego, większego lub priorytetowego). Dla wszystkich większych i priorytetowych zagrożeń niezgodności wymagane jest opracowanie planów działań korygujących wraz z ramami czasowymi, w jakich powinny one zostać zrealizowane. Zależnie od natury i poziomu ważności wniosków jedną z części procesu jest ustalenie, czy zidentyfikowano osoby poszkodowane oraz czy doszło do negatywnego wpływu na prawa człowieka.

Podsumowanie

Odpowiedzialność przedsiębiorstw w relacjach z dostawcami to nie tylko etyczny wybór, ale też strategiczna inwestycja. Budowanie pozytywnego wizerunku firmy poprzez działania zgodne z koncepcją CSR oraz skuteczne zarządzanie łańcuchem dostaw przekłada się na szereg realnych korzyści. Przestrzeganie praw człowieka, wprowadzanie kodeksów postępowania i transparentna polityka odpowiedzialności społecznej sprzyjają nie tylko poprawie warunków pracy, ale też zwiększają zaufanie i lojalność konsumentów. Co więcej, takie podejście pomaga minimalizować ryzyko reputacyjne i prawne, a także budować przewagę konkurencyjną na rynku, gdzie odpowiedzialność staje się standardem. W efekcie, odpowiedzialność biznesu wobec dostawców nie jest już opcją – to fundament trwałego i zrównoważonego rozwoju.

Autorka: